सिखारु गजल

अगाडी बड्दै जाँनु निरन्तर उच्च उच्च प्रगतीको पथमा
म टाढा रहे पनि के भयो र आशिस हुनेछ सधैं तिम्रो साथमा

धेरै कठिनाईइ आउँछन जीवनमा साथी हरु हो हरेस नखानु
रुख चढाई फेंद ढाल्नेकोहरु धेरै छन् होला तर हार नमान्नु

आफ्नै मान्छेहरुले छुरा धस्छन् यो ढुकढुक्कीको बीचमा
सबैले डुंगा खियाउछन् मौन तलाउँको संगलो पानीमा

फर्केर नहेर्नु पुग्नु प्रिया तिमी त्यहाँ जाँनु छ कहाँ
अहम्ताको रंगिन आवरणले छेक्दैन कसैको मृत्यु त्यहाँ

अजम्वरी भै अडिदैन कहिल्यै कर्कलाको दुई थोपा पानी
तैपनी जगतले बोक्छ यो अहंकार नासवान भन्ने जाँनी-जाँनी